Zwierzęta towarzyszą nam od wieków będąc ważnymi członkami naszych rodzin, obdarzając nas bezinteresowną miłością i wiernością. W obliczu nieuchronnej straty czworonogów odczuwamy często smutek, żal i tęsknotę. W celu upamiętnienia ukochanych zwierząt co roku, w pierwszą niedzielę października, obchodzimy Zwierzęce Zaduszki. W tym dniu wspominamy naszych ukochanych czworonogów, praktykujemy wdzięczność za wspólnie spędzone chwile i przypominamy sobie, jak wiele zwierzęta wniosły do naszego życia. Dzielimy się z Wami wzruszającymi zaduszkowymi wspomnieniami, przesłanymi przez opiekunki zwierząt.
Upamiętnianie zwierząt
Tradycja upamiętniania zwierząt sięga tysięcy lat. W starożytnym Egipcie czcią otaczano koty, a po ich śmierci balsamowano ich ciała i składano je w ofierze. Według podań, członkowie egipskich rodzin po stracie czworonoga golili brwi na znak żałoby. W kulturach azjatyckich, takich jak japońska, istnieje głęboko zakorzeniona wiara w duchy zwierząt, które po śmierci mogą przenikać między światem zmarłych i żywych.
Do dziś można trafić na miejsca stworzone w celu zachowania pamięci o zwierzętach towarzyszących. W ogrodach należących do rodziny Byronów w 1808 roku pochowany został zmarły pies słynnego poety. Nad miejscem jego pochówku stoi pomnik, na którym widnieje napisany specjalnie na tę smutną okoliczność wiersz „Epitafium dla psa”.
Jak pisze w artykule o sztuce upamiętniania profesor dr hab. Agata Zachariasz: „Gdzie jest Balto? – to jedno z najczęściej zadawanych pytań przy zwiedzaniu Central Parku w Nowym Jorku. Balto to pomnik przedstawiający czarnego przewodnika stada psów ciągnących sanie w czasie zamieci śnieżnej – zaprzęg dostarczył lekarstwa, które przerwały epidemię dyfterytu w Nome na Alasce”. W Krakowie wśród zieleni bulwarów wiślanych stanął w 2001 roku pomnik psa Dżoka. Dżok to pies, który przez rok (1990-1991) oczekiwał na rondzie Grunwaldzkim na swojego pana, który zmarł w tragicznych okolicznościach na atak serca.
Strata ukochanego zwierzęcia
Śmierć ukochanego zwierzęcia wiąże się zwykle z intensywnymi uczuciami żalu, smutku i tęsknoty. Dla wielu opiekunów czworonogi są czymś więcej niż tylko zwierzętami – stają się członkami rodziny i towarzyszami codziennego życia. Strata pupila może być równie bolesna jak strata bliskiej osoby.
Ból emocjonalny związany z odejściem zwierzęcia nie powinien być bagatelizowany. Brak społecznej akceptacji żałoby po stracie zwierząt może prowadzić do poczucia osamotnienia w tym procesie, a powrót do codzienności bez pupila może być trudny. W przeżywaniu odejścia ukochanego zwierzęcia kluczowe okazuje się wsparcie – rozmowy z bliskimi, dyskusje z członkami grup wsparcia dla opiekunów po stracie zwierząt i terapeutami.
Uczestnictwo w grupie wsparcia: Grupa wsparcia dla osób po stracie zwierzęcia “Łąki Wspomnień”
Zwierzęce Zaduszki
Dzień Pamięci o Zmarłych Zwierzętach, czyli Zaduszki Zwierzęce, to święto mające na celu zachowanie pamięci o ukochanych zwierzętach. Służy nie tylko pielęgnowaniu pamięci o pupilach, ale również pomaga w przeżywaniu żałoby.
Obchody Zwierzęcych Zaduszek mogą się od siebie różnić i przybierać formę wydarzeń zorganizowanych lub osobistych i intymnych rytuałów. Opiekunowie mogą tego dnia wspólnie zapalić świece na cmentarzach dla zwierząt, wspominać swoje zwierzęta w gronie rodziny czy dzielić się historiami o ich życiu w internetowej grupie wsparcia. Nie istnieje jeden odpowiedni sposób na przeżycie tego dnia.
Wspomnienia o ukochanych zwierzętach
Oddajemy dziś głos tym, którzy pragną podzielić się wspomnieniami o swoich ukochanych zwierzętach. Każda relacje ze zwierzęciem jest wyjątkowa, a historie te jedynie temu dowodzą.
Wspomnienie o Fibi
„Nasza najwspanialsza Fibi. Sunia idealna przez całe swoje życie, a trwało ono 13 lat i 7 miesięcy, zjadła tylko jednego kwiatka. Kiedy wracałam po pracy do domu, zawsze siedziała w oknie. Wspólne treningi agility, pierwsze zawody i pierwsza nasze miejsce… Byłaś idealna. Nawet przy końcu swojego życia nie chciałaś być problemem. Za to tak bardzo Ci dziękuję. I proszę czekaj na mnie, na pewno się spotkamy.”
Magdalena
Wspomnienie o Azuni
„Mój najukochańszy piesek, Azunia, z którą spędziłam 15 pięknych lat. Sunia, o jakiej zawsze marzyłam. Odeszła za Tęczowy Most 23.08.2024 r. Przez te wszystkie lata wspólnej wędrówki przez życie była dla mnie ogromnym wsparciem, towarzyszyła mi w najtrudniejszym okresie życia. Zawsze obecna, z pełnym miłości spojrzeniem, w pełni akceptująca, nie oceniająca, kochająca bezwarunkowo. Rozumiałyśmy się bez słów. Zabierałam ją wszędzie tam, gdzie tylko mogłam, a gdy nie mogłam, to często sama rezygnowałam z jakiegoś wyjazdu czy wyjścia, bo wolałam wybrać jej towarzystwo. W 2022 roku odwiedziłyśmy Zamek Grodziec na Dolnym Śląsku. Kocham Ciebie, Azuniu, i tęsknię, na zawsze pozostaniesz w moim sercu i mojej pamięci. Wierzę, że jeszcze kiedyś się spotkamy, będę mogła Cię przytulić i poczuć buziaka od Ciebie na moim policzku…”
Joanna
Wspomnienie o Dżekim
„Moje kochane i najważniejsze serduszko, Dżeki. Wniósł dużo miłości i szczęścia. Był z nami 18 lat i 4 miesiące. Łączyła nas ogromna więź, był moim najlepszym antydepresantem. Do dziś boli nas decyzja o tym, że to my musieliśmy podjąć decyzję o jego odejściu, 31.08.2022.r. o godzinie 17:10. Do dziś jest w naszych sercach i często wspominamy nasze wspólne szczęśliwe chwile. Mam nadzieję, że spotkamy się tam za Tęczowym Mostem i będziemy znowu razem. Tęsknota za Tobą, mój Dżekilku, strasznie boli.”
Beata
Wspomnienie o Tomim
„Nasz najsłodszy Tomi, nasze serduszko i sens życia zostawił nas 1.09.2024 o 12:05 pod dźwięk bicia dzwonów w kościele, mając 14 lat i 10 miesięcy. Od tego dnia nie możemy się pozbierać, serce pękło na milion kawałków, każdy kącik w domu przypomina o naszym kochanym chłopczyku. Był dzieckiem, prawdziwym synkiem i bratuszkiem, był naszym wszystkim. Nasz Tomi był bardzo romantyczny, uwielbiał kwiatki, a szczególnie białe róże i tulipany, więc teraz obok jego zdjęcia nadal stoją te ulubione kwiatuszki. Wiemy, że jest razem z nami w domu, tylko że my go nie widzimy a jedynie odczuwamy jego obecność wśród nas. Był też małym podróżnikiem, odwiedził piękne polskie góry, ale również zagraniczne kraje. Każde ze wspomnień łamie serce, bo nigdy nie możemy już tego powtórzyć i to boli najbardziej. Kochamy Cię, nasz Tomuś, Ty wiesz jak mocno. Tęsknimy bardzo, byłeś i jesteś jedyną i największą miłością całego naszego życia.”
Sofia
Wspomnienie o Luckym
„Mój Lucky, moje słońce, moja miłość od pierwszego wejrzenia. Wniósł do naszego życia wiele radości, miłości. Złamał nam serce tylko raz, kiedy odszedł 26.02.2023 o godzinie 14:49, mając 11 lat i 7 miesięcy. Od tej pory nasze serca ciągle płaczą, ale piękne wspomnienia związane z nim na zawsze zostaną z nami, aż do momentu kiedy znowu się spotkamy. Kochamy i pamiętamy o Tobie. Czekaj na nas, skarbie. Do zobaczenia.”
Barbara
Wspomnienie o Diance
„Dianka przeżyła lat 17. Wzięta ze schroniska Fauna. Była moim oczkiem w głowie, na spacery chodziła bez smyczy, lubiła bardzo biegać za piłeczką. Pamiętam jak pojechałam nad morze a Ona została w domu z moją mamą i z tęsknoty za mną pogryzła drzwi wejściowe. Dziękuję jej za to, że zawsze witała mnie z radością. Zawsze zostanie w naszych sercach.”
Izabela
Wspomnienie o Pimpusiu
„Nasz kochany Pimpuś odszedł w tym roku w czerwcu. Był z nami 16 pięknych lat. Bardzo za nim tęsknimy. Ciężko pogodzić się z tym, że go już nie ma. W domu jest pełno jego zabawek, legowisko, sweterki, których już tej zimy nie założy. Pimpuś był naszym słoneczkiem. Rozweselał każdy dzień, cieszył się z naszych powrotów do domu z pracy, z nowych zabawek, lubił wychodzić na balkon (drapał wtedy pazurkami w szybę), spał w łóżku – niczym człowiek. Kochał swoje kocyki i poduszeczki. Lubił kraść skarpety i rolki od papieru toaletowego, a gdy dostał swoją zabawkę „nutrię”, to potrafił pół dnia siedzieć z nią w legowisku i warczeć (bo to przecież była jego zdobycz) lub przychodzić do nas tylko po to, by ją nam pokazać i zaraz uciec. Bardzo tęsknimy. Mamy nadzieję, że gdzieś tam w niebie jest szczęśliwy, nic go już nie boli i kiedyś ponownie się spotkamy. Kochamy Cię, Pimpulisiu. 4.06.2008-17.06.2024”
Kataryna
Wspomnienie o Wikingu
„Wiking – mistrz minek – odszedł na wieczną wędrówkę do lasu 4.09.2024 r. Prawdziwy psotnik: zjadł część zawartości kuchni, ileś tam par butów, miśków, materac, koce. Miał ogromne serce dla wszystkich i miłość dla każdej żyjącej istoty. Nam, tutaj, bardzo Ciebie brakuje. Czekaj na nas, łobuzie.”
Magdalena
Wspomnienie o Julianie
„Mój ukochany synuś Julian odszedł zaledwie mając 11 lat (chorował). Złamał mi serce, nigdy się z tym nie pogodzę, mimo że minęły już 3 lata… Bardzo tęsknię, bardzo kocham, bardzo mi Ciebie brakuje.”
Ewelina
Wspomnienie o Sonii
„Sonia odeszła 14 lipca 2024 roku, była z nami 15 lat.”
Sabina
Jak uczcić pamięć o pupilu?
W celu upamiętnienia ukochanego zwierzęcia możemy stworzyć w domu lub w ogrodzie miejsce jego pamięci, umieszczając w nim jego zdjęcie, ulubione zabawki i zapalając świeczkę. Na cześć pupila możemy zasadzić drzewo, krzew lub kwiatka, a także stworzyć album z jego zdjęciami – w wersji fizycznej lub w internecie. Możemy napisać do zwierzęcia list i podziękować za wspólnie spędzone chwile oraz przygotować notes ze wspomnieniami o nim.
Obchodząc Zwierzęce Zaduszki możemy wybrać się na spacer poświęcony pamięci o zwierzęciu, porozmawiać o pupilu z bliskimi czy też spędzić dzień w zupełnej ciszy. Każdy sposób na wspominanie ukochanego czworonoga jest dobry.
Czas żałoby wypełniony jest zwykle smutkiem, dlatego szczególnie w tym czasie pamiętajmy o tym, jak wiele cennych i niezwykłych chwil dzieliły z nami ukochane psy, koty, króliki i wszystkie inne gatunki zwierząt. Choć nie ma ich dziś z nami, to pozostaną w naszych sercach na zawsze.
Sprawdź: Jak upamiętnić ukochane zwierzę?
Bibliografia (dostęp z dnia 4.10.2024 r.):
- Zachariasz Agnieszka, O upamiętnianiu miejsc, wydarzeń, osób i zwierząt w historycznych i współczesnych ogrodach i parkach, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, 2012
- Od domokrążcy do boga – kot w starożytności, Muzeum Archeologiczne w Krakowie
- Uccheddu S, De Cataldo L, Albertini M, Coren S, Da Graça Pereira G, Haverbeke A, Mills DS, Pierantoni L, Riemer S, Ronconi L, Testoni I, Pirrone F. Pet Humanisation and Related Grief: Development and Validation of a Structured Questionnaire Instrument to Evaluate Grief in People Who Have Lost a Companion Dog. Animals (Basel). 2019 Nov 7;9(11):933. doi: 10.3390/ani9110933. PMID: 31703410; PMCID: PMC6912713.
