Strata pupila to zdarzenie trudne dla całej rodziny, łącznie z innymi zwierzętami domowymi. Poruszanie tematu przeżywania żałoby zazwyczaj skupia się na relacji człowieka z czworonogiem, a pomijana zostaje kwestia poczucia straty u zwierzęcia, które również pożegnało życiowego kompana. Są jednak sposoby na pomoc zwierzęciu w tym skomplikowanym okresie.
Zwierzęce cierpienie
Wielokrotnie podczas rozdzielania silnie przywiązanych do siebie zwierząt, zauważyć można tak zwaną „reakcję na stres”. Oznaki zwierzęcego cierpienia mogą przypominać nieraz ludzką żałobę, często charakteryzując się zmianami w czasie snu i nawykach żywieniowych, brakiem zainteresowania codziennymi czynnościami oraz niechęcią do przebywania w samotności lub z dala od członków ludzkiej rodziny.
Niektóre zwierzaki po stracie przyjaciela będą „szukać” swojego kompana, błąkając się po domu. Bywają sytuacje, w których opiekunowie i lekarz weterynarii wyrażają zgodę, aby inne, zżyte zwierzęta były obecne podczas eutanazji pupila lub widziały i miały okazję powąchać ciało drugiego zwierzęcia po śmierci. Niektórzy, postępujący według tego schematu zauważali jego korzystny wpływ na zwierzę, inni nie zanotowali żadnych reakcji.
Jak pomóc zwierzęciu po stracie?
Najlepszych wskazówek może udzielić nam lekarz weterynarii, który zna zwierzę bądź znał oba zwierzęta. Poza tym należy utrzymywać dotychczasową rutynę tak dokładnie, jak to tylko możliwe oraz podtrzymać taką samą dietę i pory posiłków swojego zwierzęcia.
Jeśli zwierzę nie było zainteresowane jedzeniem przez kilka dni po śmierci przyjaciela, opiekuna może kusić, by zaoferować mu resztki ze stołu i przysmaki. Może być to jednak pułapką, ponieważ jeśli zwierzak nauczy się, że niejedzenie skutkuje otrzymywaniem smakołyków, może stać się niechętne do powrotu do regularnego jedzenia posiłków.
Chociaż chęć pocieszania leży w ludzkiej naturze warto spędzać czas z pupilem, kiedy ma on na to ochotę. Jeśli zwierzę zacznie otrzymywać od nas więcej uwagi niż zwykle będąc przygnębione i bierne, to może częściej zachowywać się w ten sposób by zwrócić na siebie uwagę opiekuna. Okazją do pozytywnego wsparcia zwierzaka będą za to wspólne aktywności o zwiększonej częstotliwości – mogą one pomóc także opiekunowi przeżywającemu żałobę. Wychodząc zaś z domu, można pozostawiać włączone radio lub telewizor, żeby zwierzę nie czuło się bardzo samotne.
Nowa sytuacja a emocje
W tym trudnym czasie warto pozwolić zwierzakowi na przepracowanie utraconej relacji. Często kilka zwierząt żyjących razem łączy wyjątkowa więź, a po śmierci jednego z nich, inne mogą stać się na jakiś czas „chwiejne emocjonalnie”.
Może to skutkować konfliktowością, obejmującą warczenie, syczenie, szczekanie, a nawet łagodne ataki. Jeśli do tego dochodzi należy skonsultować się z lekarzem weterynarii i porozmawiać o tym jak rozwiązać problem.
Zwierzęta bardzo dobrze wychwytują ludzki nastrój, a niektóre ich reakcje mogą być wynikiem stresu lub niepokoju opiekuna. Uważa się, że pomocne i korzystne dla zwierzaka jest powstrzymanie się od płaczu lub od okazywania skrajnego smutku w jego obecności.
Żałoba nie zawsze jest poprawnie rozumiana przez innych – zarówno w świecie zwierząt, jak i ludzi. Warto obserwować pupila, zwrócić uwagę na to, czy nie wykazuje objawów niepokoju, ale też nie odczuwać presji związanej z przelewaniem uczuć żywionych do straconego pupila na tego, który pozostał. Tak jak u ludzi, pogodzenie się ze stratą w przypadku zwierząt wymaga czasu, należy się na to przygotować i pielęgnować w pamięci wszystkie dobre chwile, które spędziło się razem z pupilami.
Bibliografia z dnia 7.08.2020:
- Pet Loss, American Veterinary Medical Association
- https://smallanimal.vethospital.ufl.edu/resources/pet-loss-support/reactions-of-other-pets-in-the-home/
